Spalanie gazu od dawna wykorzystywane jest do uzyskiwania energii termicznej. Jednak proces spalania większości gazów pozwala wytworzyć jedynie niewielką temperaturę. Spawanie gazowe wykorzystuje właściwości acetylenu i dużą ilość energii cieplnej powstającej przy jego spalaniu. Na czym polega spawanie gazowe i gdzie można je zastosować?
Spawanie gazowe mieszanką tlenu i acetylenu
W procesach spawalniczych gaz wykorzystywany jest głównie do tworzenia osłony na łuku spawalniczego. Czasem gazy aktywne pomagają w samym procesie spawalniczym. Jednak spawanie gazowe, czyli acetylenowo-tlenowe, nie należy do technik cieszących się popularnością. Wielu spawaczy z pewnością nie miało okazji łączyć materiałów w ten sposób. Dlaczego tak jest?
Do spawania metali potrzebna jest temperatura przewyższająca ich graniczną wartość topnienia. Dla stali jest to około 1500 stopni Celsjusza. Tymczasem większość gazów w procesie spalania wytwarza znacznie niższe temperatury. Jednym z nielicznych wyjątków jest tu acetylen. Mieszanina tego gazu i tlenu może wygenerować temperaturę przekraczającą 3000 stopni. To wystarczy do stopienia brzegów stali.
Jakie materiały można spawać gazowo?
Technika spawania gazowego wykorzystywana jest do spawania stali niskostopowych. Wykorzystując palnik acetylenowy, można łączyć mosiądz, a nawet żeliwo. Za pomocą techniki 311 wykonuje się spawanie aluminium i miedzi, jednak do spawania tych materiałów trzeba zastosować specjalne spoiwa.
Spawanie acetylenowo-tlenowe – jak przebiega proces?
Spawanie gazowe polega na stopieniu krawędzi łączonych materiałów wraz ze spoiwem. W technice 311 nie korzysta się z łuku elektrycznego, a prąd jest niepotrzebny. Źródłem energii jest płomień, zasilany mieszanką gazu palnego. Oddziałuje się nim na materiał i właściwie dobrany drut, dzięki czemu dochodzi do zespojenia ze sobą materiału.
Spawanie gazowe można przeprowadzić na trzy sposoby:
- W lewo – to technika wykorzystywana do łączenia blach i innych elementów o grubości nie większej niż 4 mm. Spawacz w prawej ręce trzyma palnik skierowany pod kątem do spawanego miejsca. Płomień prowadzi się z prawej do lewej. Jeśli potrzebne jest wypełnienie, w lewej ręce musi znajdować się drut. Technika jest łatwa nawet dla początkujących spawaczy.
- W prawo – technika spawania w prawo zalecana jest do spawania elementów o większych grubościach. Płomień skierowany jest pod kątem do powierzchni, jednak palnik znajduje się w lewej ręce. W prawej spawacz trzyma drut, którym wykonuje ruchy w poziomie pomiędzy krawędziami szczeliny. Spoina jest trwała, jednak trudno jest zachować gładkie lico.
- W górę – to technika stosowana do spawania blachy ukosowej lub prowadzenia spoiny po dwóch stronach. Palnik jest prowadzony z dołu do góry przez jednego ze spawaczy. Tymczasem drugi jest odpowiedzialny za prowadzenie spoiwa przed palnikiem.
W zależności od grubości i składu chemicznego materiału możne też regulować palnik. Za pomocą pokrętła ustawia się skład mieszanki gazowej, czyli proporcję tlenu i acetylenu. Większa zawartość acetylenu wydłuża płomień.
Spawanie gazowe jest przeznaczone do łączenia różnych materiałów o dowolnych grubościach. Wykonuje się w ten sposób spawanie cienkich blach i grubych płaskowników. To metoda uniwersalna i często stosowana w miejscach z ograniczonym dostępem do energii elektrycznej.
