Łączenie materiału metodami spawalniczymi nie zawsze prowadzi po linii prostej na powierzchni materiału. Czasem uzyskanie odpowiednich parametrów wytrzymałościowych zmusza projektantów do planowania spawów wewnętrznych. Spoina obwodowa to szczególny rodzaj spawu, który prowadzi się wewnątrz otworów. Jaki to ma cel?
Charakterystyka spoiny obwodowej
Łączenie płaskowników i profili stalowych na krawędziach nie zawsze jest wystarczająco skuteczne. Często dla zapewnienia odpowiedniej trwałości wykonuje się dodatkowe elementy wzmacniające to połączenie. Spoina obwodowa prowadzona wewnątrz otworu często pełni funkcję stabilizacji. Stosuje się ją do wzmocnienia łączenia dwóch blach ułożonych równolegle. W górnej blasze wykonywany jest otwór, którego ścianki spawane są pachwinowo z dolną częścią blachy.
Z technicznego punktu widzenia spoina obwodowa jest zatem spoiną otworową, która wykonywana jest w sposób pachwinowy. Wyjaśniając, spawanie ma miejsce wewnątrz otworu okrągłego lub owalnego, którego krawędzie są łączone z podstawą. Samo łączenie ma charakter pachwinowy, a zatem wykonywane jest w stosunku do powierzchni ułożonych do siebie pod kątem. Warto dodać, że spoina obwodowa nie wypełnia otworu, a jedynie jest prowadzona na jego krawędziach.
Jak oznaczana jest spoina obwodowa na rysunku?
Jak pewnie się domyślasz, spoina obwodowa oznaczana jest na rysunkach w podobny sposób, jak spoina otworowa. Będzie to zatem symbol przypominający bramkę piłkarską na boisku, a zatem linia poprzeczna z dwoma pionowymi liniami na krawędziach, osadzone na podstawie. Przy symbolu powinny znaleźć się też informacje dotyczące wymiarów i charakteru spoiny.
Żeby upewnić się, że w danym miejscu ma zostać wykonana właśnie spoina obwodowa, należy zwrócić uwagę a dodatkowe rysunki szczegółowe. To na nich znajdą się oznaczenia dotyczące wypełnienia, lub nie, otworu w górnym elemencie. Z reguły wypełniane są tylko otwory, które nie spełniają niżej wymienionych założeń dla spawania po obwodzie.
Spoina obwodowa – sposób wykonania i ograniczenia
Spawanie obwodowe wewnątrz otworów wymaga wyjątkowej precyzji i sumiennego pilnowania zaleceń dotyczących ustawiania maszyn. Ich przekroczenie może prowadzić do powstawania naprężeń na powierzchni górnego i dolnego elementu. Takie nieprzewidziane obciążenia mogą wpływać na osłabienie parametrów wytrzymałościowych, a także powstawanie odkształceń.
Spoina obwodowa może być wykonywana tylko w otworach, które spełniają pewne założenia. Przede wszystkim muszą mieć kształt okrągły lub owalny (tak zwana łezka). Średnica otworu i węższa szerokość pomiędzy krawędziami w łezce nie może być mniejsza od grubości blachy powiększonej o 8 milimetrów. Z kolei łuk w łezkach musi mieć promień równy przynajmniej grubości blachy, w której wykonano otwór.
Wszystkie założenia techniczne i wymiary powinny być skontrolowane przez konstruktorów, jednak warto zwrócić na nie uwagę przed rozpoczęciem pracy.
