Proces spawania ma połączyć ze sobą dwa elementy o rozmaitych wymiarach i na które w czasie eksploatacji będą działały różne obciążenia. W związku z tym można zauważyć znaczne różnice pomiędzy wymiarami, a także kształtem szwów spawalniczych. Jednym z przykładów jest spoina przerywana, którą wykonuje się głównie przy łączeniach pachwinowych. Charakteryzuje się nieciągłym kształtem spoiny.
Spoina przerywana – charakterystyka
Spoina jest miejscem łączenia ze sobą dwóch elementów metalowych. Kojarzona jest z ciągłą linią o charakterystycznym wypukłym kształcie, jednak spaw wcale nie musi mieć takiego wyglądu. Spoina przerywana to rodzaj szwu spawalniczego, który nie ma ciągłego charakteru. Spoina nakładana jest na odcinkach o określonej długości i naprzemiennie dzielona przerwami.
Spoina przerywana wykonywana jest w miejscach niewidocznych przy ostatecznym usytuowaniu konstrukcji. Bardzo często w ten sposób wykonywany jest jeden ze spawów dwustronnych, znajdujący się po wewnętrznej stronie łączenia. Spoina przerywana projektowana jest w miejscach, w których nie ma wielkich wymagań dotyczących trwałości łączenia. Jej konstrukcja może być też zalecana w miejscach, gdzie działają nietypowe przeciążenia.
Spoina przerywana – oznaczenia na rysunkach
Szczególny rodzaj spoiny przerywanej jest dosyć wyraźnie zaznaczany na rysunkach spawalniczych. Jeśli konstruktor zadecyduje o zastosowaniu spoiny przerywanej, oznacza ją za pomocą linii przerywanej. Będzie ona wykreślona poniżej linii, nad którą dokładnie opisana jest charakterystyka spoiny.
Samo oznaczenie spoiny to jednak dopiero początek. W dokładnym opisie spoiny przerywanej znajdują się informacje o wymiarach i ilości spawów. Po oznaczeniu grubości spoiny i jej kształtu, umieszczane są informacje dotyczące charakterystyki szwu przerywanego. Pierwsza cyfra mówi o ilości odcinków spoiny, a po symbolu x znajduje się długość spoiny wyrażona w milimetrach. Z kolei liczba umieszczona w nawiasie oznacza długość przerwy pomiędzy odcinkami.
Zalety i wady spoin przerywanych
Spoina przerywana to sposób łączenia, którego wykonanie pochłania nieco mniej czasu, od spoiny ciągłej. W tym przypadku potrzebne jest też mniej spoiwa, a efekt nie musi być bardzo estetyczny. Często ten rodzaj spoiny jest projektowany w miejscach niewidocznych i mniej odpowiedzialnych, dlatego nie jest obejmowany szczególnymi metodami kontrolnymi.
Przerywany charakter spoiny wpływa niestety na jej mniejszą odporność na korozję. Więcej jest tu krawędzi i szczelin, w których może gromadzić się wilgoci i prowadzić do utleniania stali. Spoina przerywana ma też mniejszą wytrzymałość na obciążenia zginające, które działają w miejscu łączenia, dlatego z reguły nie stosuje się jej przy spoinach czołowych.
Spoina przerywana nie może być stosowana w miejscach narażonych na znaczne obciążenia dynamiczne i podatnych na korozję. Jednak przy łączeniach niewymagających ogromnej odporności na zginanie, okazuje się najszybszą formą wykonania trwałego połączenia.