Proces spawania przebiega najszybciej w sytuacji, kiedy spawacz może ustawić się w dowolnej i najbardziej wygodnej pozycji. Nie każdy rodzaj pracy daje mu jednak taką możliwość. Sposób prowadzenia elektrody po łączeniu nazywany jest pozycją spawania i nie zawsze jest najwygodniejszy dla operatora. Zawsze jednak ma wpływ na jakość i trwałość spoiny.
Podstawowa pozycja spawania
Każdy spawacza ma ulubioną pozycję, w której prowadzi pracę najszybciej i najbardziej wydajnie. Najczęściej pozycja spawania polega na prowadzeniu elektrody prostopadle do łączenia, z niewielkimi odchyłkami w którąś ze stron. Ustawianie w taki sposób jest określane jako podstawowa pozycja spawania, a przez specjalistów jako pozycja podolna. Wówczas praca przebiega najszybciej, jest najbardziej wydajna, a jakość spawu okazuje się najlepsza.
Pozycja spawania wymuszona
Wszystkie inne pozycje spawania poza podolną, określane są jako wymuszone. Z reguły pracę w takim ustawieniu wymusza sposób ułożenia materiałów, rodzaj spawarki, a także inne wymagania projektantów. Do najbardziej popularnych pozycji wymuszonych należą:
- pionowa;
- naboczna;
- naścienna;
- okapowa.
Każda pozycja spawania jest oznaczona w dokumentacji technicznej za pomocą oznaczenia symbolowe ISO lub AWS/ASME. W ten sposób jakość prowadzenia spawu zawsze jest podobna.
