Jakość materiałów konstrukcyjnych ma kluczowe znaczenie dla trwałości obiektu. Do niedawna obowiązywało kilka norm, które pozwalały ocenić jakość konstrukcji poprzez analizę materiału i sposobu łączenia. Obowiązująca od 2014 roku norma PN EN 1090 w rozdziale 2 objęła wszystkie konstrukcje stalowe niezależnie od ich rozmiarów, kształtu i zastosowania. Dotyczy całego procesu produkcyjnego, dlatego gwarantuje dobrą jakość gotowego elementu.
Norma PN EN 1090-2 – jakie zagadnienia obejmuje?
W wielu zakładach produkcyjnych zajmujących się konstrukcjami stalowymi prace opierają się na założeniach PN EN 1090-2. Nie każdy z pracowników zdaje sobie sprawę, że jest to tylko jeden z rozdziałów normy PN EN 1090, a liczba 2 oznacza drugą część tego aktu normatywnego. Formalnie jej nazwę zapisuje się jako PN EN 1090-2: Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych.
W normie zebrano wymagania, jakie dotyczą produkcji konstrukcji stalowych. Odnoszą się zarówno do całych zespołów, a także pojedynczych elementów. Pod uwagę brane są elementy walcowane na gorąco i na zimno ze stali gatunków nie wyższych niż S700. Norma odnosi się też do stali nierdzewnych, austenitycznych i ferrytycznych. Obejmuje wszystkie wyroby hutnicze i elementy łączone za pomocą spawania. Warto zaznaczyć, że w normie zabrakło wymagań dotyczących stali zbrojeniowej.
Najważniejsze założenia PN EN 1090-2
W dokumencie PN EN 1090-2 znalazło się kilka rozwiązań zmieniających podejście do jakości konstrukcji stalowych. Przede wszystkim zastosowano tu podział na cztery klasy konstrukcji. Każda klasa odnosi się do parametrów technicznych elementów i określa obszar zastosowania. Najniższa klasa EXC1 oznacza elementy stosowane w obiektach o najniższych wymaganiach, a EXC4 to konstrukcje mogące przenosić obciążenia zmienne w obiektach o znaczeniu strategicznym.
W tym rozdziale dokumentu wskazano też szereg badań, które muszą przejść konstrukcje na każdym z etapów produkcji. Odnosi się to głównie do kontroli procesów spawania, które powinny być prowadzone przed rozpoczęciem pracy, po zakończeniu i w trakcie prowadzenia robót. Wyszczególnione są czynniki, które mają wpływ na zakwalifikowanie elementu do konkretnej klasy.
Co jeszcze znajduje się w normie PN EN 1090?
Rozdział PN EN 1090-2 jest jedną z części większej normy. Poza tym rozdziałem, znajdują się w niej jeszcze dwa inne działy:
- EN 1090-1: Zasady oceny zgodności elementów konstrukcyjnych;
- EN 1090-3: Wymagania techniczne dotyczące wykonania konstrukcji aluminiowych.
Informacje i założenia przedstawione w tej normie sprawiają, że jest ona powszechnie wykorzystywana w większości dziedzin przemysłu. Wiele procesów wytwarzania konstrukcji powstaje na podstawie założeń z tego dokumentu. Coraz więcej zakładów produkcyjnych dba też, żeby ich produkty spełniały wymagania PN EN 1090-2.
