Nowoczesne urządzenia spawalnicze umożliwiają ustawienie pulsowania prądu elektrycznego. Taka funkcja ułatwia prowadzenie prac wymagających szczególnej precyzji i estetycznego wyglądu spoiny. Na czym polega metoda spawania prądem pulsacyjnym? Dlaczego taka funkcja w spawarce jest bardzo ceniona przez wykonawców?
Na czym polega spawanie pulsem?
Spawanie pulsem to potoczne określenie na proces wykorzystujący prąd pulsacyjny. Wykorzystuje się go do spawania materiałów o dowolnym składzie chemicznym, a także rozmaitych grubościach. Charakterystyczną cechą jest jednak zmiana natężenia prądu podczas układania spoiny.
Przebieg pracy w spawaniu pulsem wygląda podobnie jak w przypadku spawania prądem ciągłym. Po podłączeniu elektrody i zetknięciu jej z powierzchnią łączoną dochodzi do wywołania łuku spawalniczego. To strumień elektronów, które przepływają pomiędzy elementami o różnych potencjałach. W czasie przepływu wytwarzają się ogromne ilości energii cieplnej, która prowadzi do nadtopienia materiału, a później zespolenia ze sobą dwóch części konstrukcji.
W standardowym procesie spawania przez cały czas natężenie prądu jest stałe. Może być ewentualnie regulowane przez spawacza w celu znalezienia optymalnych ustawień. W spawaniu pulsacyjnym urządzenie samo zmienia natężenie w określonych cyklach.
Spawarki wyposażone w funkcję trybu pracy pulsem wykonują podobne czynności. Przez większość czasu elektroda otrzymuje stałe natężenie prądu na poziomie pozwalającym na utrzymanie łuku spawalniczego. Co pewien czas natężenie chwilowo zwiększa się dzięki uruchomieniu drugiego prądu. Wywołuje to oderwanie kropli stopionego metalu i wpłynięcie jej do jeziorka spawalniczego. Następnie natężenie spada do poziomu bazowego.
Długość cyklu, a także maksymalne wartości natężenia prądu można wyregulować na automacie spawalniczym. Wywołanie cyklu i jego zatrzymanie nie wymaga zatem dodatkowej kontroli od operatora.
Zalety spawania pulsacyjnego
Najważniejszą zaletą spawania pulsacyjnego jest uzyskanie bardzo precyzyjnej i estetycznej spoiny. Podczas układania ściegu nie dochodzi do rozprysków stopionego materiału. To ogranicza konieczność prowadzenia dodatkowych prac szlifierskich. Ponadto spoina ma bardzo symetryczny kształt i łatwo uzyskasz dużą dokładność wymiarową. Sporą zaletą jest też możliwość stosowania impulsów niezależnie od pozycji spawalniczej. Wielu ekspertów podkreśla też niskie zużycie energii elektrycznej w porównaniu do uzyskiwanych wyników.
Tajemnica skuteczności tej metody polega na naprzemiennym nagrzewaniu i wystudzaniu materiału. Podczas impulsu do spoiny wprowadzana jest duża ilość ciepła, która topi materiał. Powrót do bazowego natężenia umożliwia samoczynne stężenie materiału. To ułatwia precyzyjne prowadzenie ściegu. Spoina ma drobnokrystaliczną strukturę, co zapobiega pojawianiu się ciepłych pęknięć na jej powierzchni.
Technika spawania pulsem początkowo wykorzystywana była tylko do łączenia elementów uznawanych za trudnospawalne. Pierwsze próby i spawanie w warunkach laboratoryjnych przeprowadzano na stali nierdzewnej i aluminium. Obecnie impuls wykorzystuje się także do prac na stopach niklu, miedzi i stali.
Spawanie podwójnym pulsem – czym się różni?
Niektóre spawarki automatyczne są wyposażone w dodatkową funkcję podwójnego pulsu. Polega to na chwilowym zwiększeniu mocy w momencie szczytowym wysokiego natężenia prądu. Można to zintegrować z chwilową większą prędkością podawania drutu. W takich spawarkach można też bardzo precyzyjne wyregulować czas pulsu, a także jego natężenie.
Technika podwójnego pulsu pozwala stworzyć spoinę bardzo estetyczną. Poprawia się nie tylko kształt i struktura, ale można też dokładnie wykonać żądane wymiary spoiny. Automaty z podwójnym pulsem stosowane są głównie do prac związanych ze spawaniem aluminium. Z ich pomocą stworzysz spoinę o bardzo dobrym wyglądzie, jakiej nie jest w stanie wykonać standardowy migomat.
Spawanie pulsem w metodach MIG i MAG
W wielu nowoczesnych migomatach istnieje funkcja pracy na puls. Pulsacyjnespawanie MIG i MAG polega na utrzymaniu stałego natężenia prądu potrzebnego do prowadzenia łuku spawalniczego. Na ten prąd nakłada się krótkotrwały impuls z większym natężeniem, który wymusza stopienie końcówki elektrody. Dzięki temu drut szybciej się topi. Powstała w ten sposób kropla ma bardzo regularny kształt i wymiar. Spada precyzyjnie do jeziorka spawalniczego, dlatego nie powoduje rozprysków.
Spawarki MIG/MAG z funkcją pulsu pozwalają też na regulację głębokości przetopienia. Można to uzyskać bez zmiany prędkości podawania drutu, a jedynie przez regulację mocy i czasu impulsu.
Spaw pulsacyjny w metodzie TIG
Spawanie tigiem z wykorzystaniem elektrody nietopliwej również może być łatwiejsze przy zastosowaniu funkcji pulsu. W spawarkach TIG naprzemiennie podawane jest natężenie niskie i wysokie. Pozwala to na stopienie krawędzi materiału przy szczytowej wartości, a następnie rozchodzenie się energii cieplnej przy minimalnym natężeniu.
Taka technika sprawia, że spoina jest bardzo regularna. Spawanie plusem wykorzystuje się głównie przy łączeniu cienkich blach. Polecane jest do materiałów trudnospawalnych, a zatem stali nierdzewnej i kwasoodpornej, a także aluminium.
Spaw pulsacyjny – podsumowanie
Spawarki półautomatyczne i automatyczne z funkcją pulsu należą do najnowocześniejszych. Przekłada się to także na ich znacznie wyższą cenę w porównaniu do starszych maszyn. Jeśli jednak Twoje zadanie wymaga uzyskania bardzo dokładnej i estetycznej spoiny, takie urządzenie okaże się najlepszą inwestycją.
