Elektrody stosowane są w większości metod spawalniczych. Występują w technikach spawania łukiem spawalniczym. Część z nich ulega stopieniu w czasie spawania, inne pozostają w całości, a niektóre dodatkowo wytwarzają gazy osłonowe. Przedstawiamy najważniejsze oznaczenia elektrod otulonych, topliwych i nietopliwych.
Co to jest elektroda?
Elektrody są elementami niezbędnymi do prowadzenia prac w spawalnictwie. Zanim zatem omówimy oznaczenia elektrod spawalniczych, warto wyjaśnić samo pojęcie elektrody. Jest to element stosowany podczas spawania łukowego w metodach MIG, MAG i TIG. Elektroda wywołuje i utrzymuje łuk elektryczny, czyli zamknięty obieg energii pomiędzy dwoma łączonymi elementami. Ponadto w technice MMA ma za zadanie wytworzenie osłony gazowej potrzebnej do wykonania prawidłowego połączenia.
Wszystkie elektrody mają podobną budowę i składają się z metalowego rdzenia. W elektrodach przeznaczonych do spawania MMA stosuje się dodatkowo otulinę. Pod wpływem wysokiej temperatury rdzeń topi się, tworząc dodatkowe spoiwo. W zależności od rodzaju materiału spawanego, a także planowanych cech spawu, wybiera się elektrody wykonane z konkretnych materiałów. Oznaczenia elektrod spawalniczych umożliwiają szybką ocenę składu i typu elektrody.
Podział i oznaczenia elektrod spawalniczych otulonych
Elektrody otulone to akcesoria stosowane w najstarszej metodzie, czyli MMA. W czasie pracy otulina spala się, tworząc dodatkowo gaz osłonowy. Elektrody można podzielić ze względu na rodzaj otuliny i jej właściwości. Należą do nich:
- elektrody z otuliną rutylową (symbol R) – najbardziej popularne i uniwersalne elektrody. Mogą być stosowane do spawania cienkich elementów, a także pracy wykonywaj w każdej pozycji. Przed spawaniem nie wymagają suszenia;
- elektrody w otulinie celulozowej (symbol C) – ich cechy pozwalają na pracę w każdej pozycji bez wcześniejszego suszenia. Sprawdzają się przy pracach w trudnych warunkach i można używać ich na podłożach gorzej przygotowanych;
- elektrody w otulinie kwaśnej (symbol A) – wykonuje się z nich estetyczne gładkie spoiny, które mają płaskie lico i przeciętne właściwości mechaniczne. Elektrody nie wymagają suszenia przed pracą, a można stosować je przy spawaniu w dowolnej pozycji;
- elektrody w otulinie zasadowej (symbol B) – spoiwo jest elastyczne, dlatego z ich pomocą można wykonywać trwałe i gładkie połączenia. Można wykonywać pracę w większości pozycji, poza pionową z góry w dół. Sprawdzają się także przy pracy w niskich temperaturach, jednak przed rozpoczęciem pracy trzeba je suszyć;
- elektrody specjalne – stosowane w pracach wymagających szczególnych właściwości i są połączeniem dwóch z wyżej wymienionych.
Uniwersalne oznaczenia elektrod spawalniczych
Przy pozostałych technikach spawalniczych także stosuje się odpowiednie symbole. Oznaczenia elektrod spawalniczych topliwych dotyczą ich zastosowania do konkretnych materiałów i metod spawania. Tutaj wyróżnia się następujące oznaczenia:
- Elektrody ES – są wykorzystywane do łączenia stali niskostopowych w technice spawania połączeniowego;
- Elektrody EŻ – oznaczenia elektrod spawalniczych przeznaczonych do spawania żeliwa;
- Elektrody EN – elektrody stosowane do napawania spoiny;
- Elektrody E + symbol metalu – elektrody wykorzystywane do spawania materiałów z metali nieżelaznych.
Dodatkowe oznaczenia elektrod spawalniczych stosowane są przy nietopliwych akcesoriach wykorzystywanych w metodzie TIG. Tutaj symbole mają postać kolorów i wskazują na zastosowanie elektrody, a także rodzaj napięcia, jakim można wykonywać pracę.
Czytelne oznaczenia elektrod spawalniczych umożliwiają szybki wybór akcesoriów najlepiej odpowiadających danej pracy. Znajomość podstawowych oznaczeń i stosowanie właściwych elektrod sprawi, że spoina będzie trwała i estetyczna.
